Rzadko wspominanym, ale niezwykle ciekawym filozoficznym stanowiskiem jest kwestia solipsyzmu. Jest ono mocno związane z subiektywizmem i w skrócie mówi o tym, że jedynie nasze doświadczenia jako jednostki są rzeczywistością, a wszystko poza tym jest tylko i wyłącznie wytworem naszej wyobraźni. 

Założenia solipsyzmu

Solipsyzm przede wszystkim zakłada, że jedynie nasza świadomość jest prawdziwa, natomiast cały świat zewnętrzny jest tylko jej tworem. Z tego wynika pośrednio założenie, że istnienie innych umysłów, czy też świadomości nie jest pewne. Wszystko sprowadza się do stwierdzenia, że na świecie jesteśmy jedyną jednostką i to nasz umysł tworzy wszystkie nasze doświadczenia.

Niezależnie od tego czy brzmi to sensownie, na pewno sensownym będzie podjęcie próby wytypowania wyników meczów piłkarskich. W szczególności, że używając kod promocyjny Betclic otrzymamy bonus na na start, a więc nie musimy ryzykować swojego kapitału, a możemy zyskać zastrzyk gotówki.

Historia solipsyzmu

O tej filozofii głośno zaczęło się robić w XVII wieku, głównie za sprawą Kartezjuszowi. To do niego należy słynne stwierdzenie “Myślę, więc jestem”, które znacząco nawiązywało pewność istnienia własnej świadomości. Co prawda nie był on reprezentantem solipsyzmu, ale z całą pewnością zainspirował on wielu przedstawicieli tej filozofii. 

Jedną z najbardziej kojarzonych osób z solipsyzmem jest George Berkeley – filozof brytyjski. Wysunął on twierdzenie, że istnienie rzeczy jest zależne od naszego postrzegania, z czego płynie wniosek, iż istnienie świata jest uzależnione od umysłu postrzegającego.

Krytyka solipsyzmu

Jak każde filozoficzne stanowisko, również solipsyzm jest krytykowany. Głównymi tezami przemawiającymi za nie zasadnością tej filozofii są:

• Brak falsyfikowalności – solipsyzmu nie można ani udowodnić, ani obalić przy użyciu empirycznych dowodów, sprawia to, że dyskusja nad nim jest trudna do przeprowadzenia

• Kwestie moralności – przyjęcie solipsyzmu prowadziłoby do stwierdzenia, że możemy zachowywać się niemoralnie lub nieetycznie względem innych osób, argumentując to faktem, że przecież i tak są tylko wytworem naszej świadomości

• Niefunkcjonalność – nasze codzienne życie jest złożone z interakcjami z innymi ludźmi, co zakłada istnienie innych ludzi